Congee Pedalee

7 september 2021, Krempna

De bergen zorgen voor koude nachten en veel nachtelijke geluiden. Ik slaap niet zo geweldig, word verschillende keren wakker, voel de koude de tent in kruipen en analyseer de geluiden van de nacht. Veel gebral van herten, gescharrel, … neen het is geen beer… niet aan beren denken… Rond 6u zijn Bart en ik wakker. De zon zit nog achter de heuvels en alles is bedekt met een laagje ijs. Het is prachtig. Uit de velden stijgen slierten mist. Op de tent ligt ijs. Ijskoud is het buiten.

We doen het buitenste tentzeil open, kruipen diep in onze slaapzak en kijken naar het ontwaken van de dag. De zon komt tevoorschijn en zet alles in oranje licht. Nog meer nevelslierten, weides die verdampen. Ramon is ook wakker en stuiterig, Nanou wil nog slapen en geïrriteerd door alle commotie op dit vroege uur. Bart maakt koffie, Ramon en ik staan op, Nanou krijgt alle slaapzakken en soest oneindig verder.

We nemen de ganse ochtend de tijd om onze kampplek te zien ontwaken. Van koud en ijzig in het eerste licht tot we de geel zwart gestreepte grote spinnen alweer naarstig hun web zien maken in het warme zonlicht. De kinders vangen sprinkhanen, de klamme matjes en tentzeilen liggen in de zon en wij drinken nog een koffietje. En zo is het alweer na 10u tegen dat we onze mooie kampplaats verlaten.

En het glooit vandaag verder. Door een grote vallei waaraan geen einde lijkt te komen. En dan toch plots wel, we doen een kleine klim, kijken nog eens naar de vallei onder ons, klimmen verder en komen aan de andere kant van de berg.

We houden halt in Krempna, op een soort bivakveld in het dorp. Er is een groot grasveld, een rivier, een droogtoilet, droog hout, een overdekt paviljoen en 2 opdringerigere honden. Grote luxe dus. Ramon rekent en gooit daarna zijn geleverde prestatie in het vuurtje, Nanou worstelt zich door haar eerste lesje Frans. Frans en Nanou zijn nog geen vrienden.