6 september 2021, Wisłok Wielki
De nacht brengt koude. Gisterenavond voelden we de temperatuur al dramatisch zakken, ‘s nachts liep die bijna naar het vriespunt. ‘s Ochtends ligt er rijm op het gras en hangt er een dikke nevel over de vallei. De tent is zeiknat hoewel het geen druppel geregend heeft. De kinders blijven liggen tot ze zeker zijn dat de zon genoeg warmte geeft.



We blijven maar aanmodderen en zijn tegen iets na 10 vertrekkensklaar. We doen alweer een kleine etappe van een 40-tal kilometer. De weg glooit en de klimmetjes zijn niet zo steil als gisteren. Ik vind dat niet erg. Er is ook een pak minder verkeer dan gisteren. Queen galmt door de box en door de Karpaten. We will rock you!



Na 2 keer te zijn afgewimpeld met de vraag om de tent please in de tuin te zetten, slaan we een landweggetje in nabij de rivier en vinden er een heerlijke plek in het veld. We rollen de mat uit en de gasten leggen zich aan wat schoolwerk. Nanou gilt het een paar keer uit wanneer er een dikke geel-zwart gestreepte spin of een grote sprinkhaan op haar boeken kruipt.

Wanneer de zon ondergaat slaan we ons tentje op en halen water uit de rivier om Ramon zijn voeten te wassen en om te koken. We hangen onze zakken ver van de tent om eventuele nachtelijke bezoekers uit de buurt van de tent te houden.




We zitten vroeg in ons nest want het is steenkoud buiten en aardedonker. Er brullen ook wat damherten in het bos.
