Congee Pedalee

31 augustus 2021, Przemyśl

We zijn allen al vroeg wakker in Katarina haar kleurige slaapkamer. In de keuken staat een berg boterhammen klaar, thee en limonade vaneigens. Katarina haalt gevulde boule de berlins voor iedereen, de blondies krijgen nog een pakje koekjes voor onderweg. Hun suikergehalte staat al goed hoog. Onze kleren zijn droog, onze schoenen bijna. Om 8:30 zijn we en route.

We rijden in een heerlijk zonnetje door alweer prachtige bossen langs de Oekraïense grens. Er is veel zand met diepe plassen op ons pad vandaag. Het is hard steken en laveren tussen het water.

Onderweg komen we 2 oude houten kerkjes tegen. Het ene staat een beetje te verkommeren. Daar houden we een koffiestop in de zon. Het tweede is Unesco werelderfgoed en in prachtige staat. We houden er een lunchstop met rijst en een bokaal pastasaus.

De laatste kilometers gaan moeizaam. Er staat een harde tegenwind, we rijden terug tussen de velden. Er is regen. De Polen hebben ook hun verwarming aangestoken en de dorpen geuren zwaar naar allerlei verbranding. Bij Katarina zagen we waar de geur vandaan komt, al het afval wordt in de kachel gesmeten, plastic, verpakkingen, hop de kachel binnen.

We rijden over de San langs een mooie hangbrug. De San ziet eruit als een tropische rivier. Snelstromende en donkergeel van kleur.

Onze eindbestemming van de dag ligt ook langs de San. Ik heb een kamer geboekt in een hostel in Przemyśl. We zijn officieel in de Subkarpaten nu. De kamer is de max, 2 gigantische slaapkamers, een keuken en badkamer in een oud herenhuis langs de rivier. We boeken onmiddellijk nog een nacht bij.