Congee Pedalee

25 augustus 2021,

Onze rustige spot aan het water bleek minder rustig dan verwacht. We kregen op bezoek:

• Een paar joyriders, die keihard optrokken en dan gingen slippen in het zand, ze bleven gelukkig niet lang en onze tent stond gelukkig ver genoeg,
• de grenspolitie die hun patrouilleboot kwam oppikken uit het water van de Bug – de rivier is de grens met Wit-Rusland. Bart doet een babbeltje met één van de agenten. Veel vluchtelingen proberen via Wit-Rusland naar Polen/ Europa te vluchten. Nog meer sinds Polen de Wit-Russische atlete tijdens de Olympische Spelen heeft opgevangen,
• een auto met jongeren en harde muziek, ze bleven even hangen en reden dan weer weg,
• luid gezang, elektronisch versterkt, in een naburige kerk,
• trompetgeschal waarop alle honden aan beide kanten van de rivier wakker en aan het blaffen sloegen…

Bart slaapt onrustig met al die bezoekers, de rest als roosjes.

In de ochtend is er zon! Het licht doet deugd, de koffie smaakt. Normaal gezien doen we vandaag nog een grote etappe en morgen een kleintje en dan hebben we een appartement in Chelm geboekt voor 2 nachtjes. Bij het natellen van de resterende kilometers merk ik dat ik er zwaar naast gerekend heb met de afstanden. Het is geen 130 km maar nog bijna 200 km. We hertekenen hier en daar wat, schrappen de zandwegjes en komen op 180 km. Dat moet te doen zijn.

En het is te doen. De ganse dag vlammen we langs een hoofdweg. Het is niet zo fantastisch rijden maar de kilometers gaan snel. De kinderen zijn super gemotiveerd, ze willen morgen geen monster etappe. Dus doen we de monsteretappe vandaag. 105 km rijden we.

We belanden rond 18u op een strandje aan de Bug grensrivier. We zien geen joyriders vanavond maar wel opnieuw de grenspolitie die een paar uur de wacht komen houden op het strandje.