16 augustus 2021, Augustow
Na al de Poolse velden van de laatste 400 km zitten we vandaag eindelijk terug in het bos. We fietsen de ganse dag door het Puszcza Augustowska woud, een prachtig weelderig woud met lange dennen en alweer zanderige paadjes. Het zand wisselt af met wasbordjes. Trilplaten die elke vijs van de fiets loskrijgen en de drinkbussen doen daveren in hun houders.





Het woud kent een tragische geschiedenis. Kort na WO II werden in de bossen en de omliggende dorpen duizenden Poolse verzetsleden door sovjettroepen afgevoerd en verhoord, 600 personen zijn nooit teruggekeerd. Hun lichamen zijn nooit gevonden. Er wordt verondersteld dat ze zijn geëxecuteerd en ergens in Rusland liggen begraven. Rusland geeft hierover echter niets prijs. De slachting staat bekend als de Augustów roundup en wordt gezien als de grootste misdaad van de sovjets op Pools grondgebied na World War II. Het is een prachtig bos, ongelooflijk dat hier zo’n wreedheden zijn gebeurd.



We fietsen langs uitgestrekte meren, met elkaar verbonden via kleine kanaaltjes en sluizen die 170 jaar geleden zijn gebouwd en nog steeds operationeel zijn. Aan 1 van de sluizen houden we halt voor een lange middagpauze. Het is broeierig warm en we kunnen allemaal wat verfrissing gebruiken. We zitten er uiteindelijk van 13u tot 16u. De kinders spatteren in het water, Bart en ik zetten koffietjes onder de boom.

De laatste kilometers gaan naar Augustow. We plakken van het zweet en zitten helemaal onder het stof. Slapen doen we op een kleine camping net voor Augustow.

