Congee Pedalee

18-23 december 2021, Barra de la Cruz

De swell is vertrokken en zo ook de vloot surftoeristen. Weg zijn de witgeschilderde gezichten op het water, de retrobusjes, de agressieve vaders uit California met hun vinnige zoontjes en de vriendelijke surfers met hun tips en goede raad. Ik denk joepie, alle golven voor mij! Maar ja, er zijn nauwelijks nog golven. De eerste dagen een beetje en dat is feest maar daarna is het over en uit en is er enkel nog een schuimende branding.

Het dorp zonder surf dwingt ons tot iets waar we thuis of op vakantie moeilijk toe in staat zijn, absoluut niets doen. We lezen, eten, kaarten en turen naar de baai. Deze ziet er elke dag anders uit. De ene dag is het water groen en schuimig en krioelt het van de vissen onder het wateroppervlak en van de happende pelikanen er net boven. De volgende dag is het water glashelder en kwallensoep. Daarna zijn de kwallen weg en zie je vanop het strand zwermen vissen door de heldere golven schieten.

Niets lijkt op vorige week, toen was de baai een toneel met hoge golven, barrels en demonstraties van alle niveaus. We blijven 5 nachten in pepe’s cabanas in het dorp en morgen verhuizen we naar een plek op het strand.

Het is thuiskomen bij pepe. We rollen onze plastieken mat uit, hangen de hangmat op en richten onze cabana in. We eten bijna elke avond in hetzelfde restaurant, las Gemellas, waar Ramon in love is met de chihuahua van de vijfjarige kleindochter. Hij stopt het beestje stiekem stukjes vlees toe zodat ze op zijn schoot blijft liggen. Tot de kleindochter er genoeg van heeft en het hondje als een sjakos onder haar arm zwiert. Nanou is in de ban van de TV die er hangt. Elke avond wordt Harry Potter uitgezonden, Nanou haar favoriete film.

Het dorp is een aardeweg tussen de palmbomen, het is er ondanks zijn kleine bevolking nooit stil, er is muziek van vroeg tot laat, om 3u kraait de eerste haan en daarmee is de nachtrust officieel voorbij, er is geen mobiel internet en alles is in handen van de dorpsgemeenschap. Geen Europese of Amerikaanse investeringen, geen overbodige infrastructuur en daarmee vaak ontzieling van een paradijselijke plek. Het dorp profiteert van de toeristen en er is basic infrastructuur maar het wordt geen Puerto Escondido. Er is ook een meer grimmige kant. Pepe van onze pepe’s cabanas ligt in het ziekenhuis met schotwonden. Een paar weken geleden werd hij in het hoofd geschoten door maffia omdat hij geen grond wil verkopen aan hen. De cabanas werden ook al platgebrand.