12 december 2021, Huatulco
Na 10 dagen is het bijna onwezenlijk om te vertrekken uit Barra de la Cruz. Zo lang zijn we nergens gebleven. We gaan nog een laatste keer surfen bij zonsopgang vergezeld door Ramon die plots met zijn T-shirt binnenstebuiten bij de fietsen staat. Ik ga mee, ik wil iedereen nog eens zien. Nanoutje blijft vredig ronken in hare cabana.
We nemen afscheid van onze Duits-Nederlandse-Mexicaanse familie. De 10 dagen waren heel fijn en het afscheid valt ons zwaar. We hebben heel hard genoten van hun gezelschap, hun vriendschap en van hun vrije geesten.
Een collectivo brengt ons naar Huatulco waar we tickets voor de nachtbus naar Oaxaca kopen. Het is ondertussen 13u, de bus vertrekt om 24u. Een ganse dag ligt nog voor ons. Er is honger en er is een goeie taqueria aan de supermarkt – weten we omdat we al 2 keer in Huatulco zijn geweest om extra cash af te halen. De taqueria is er niet vandaag maar er staat wel een grote rokende barbecue onder een tent en wat volk dat staat te wachten. We kunnen er niet eten maar wel vlees kopen in de supermarkt en het gratis laten roosteren! Bart en de kiddies gaan naar de supermarkt, ik blijf buiten bij de rugzak. Het neemt tijd maar na een klein uurtje hebben we een grote zak vol geroosterd vlees en een paar geroosterde paprika’s. Daarmee kruipen we in een taxi en laten ons naar een mooi strand voeren. In de taxi begint de zak een beetje te druppen. Om geen sporen na te laten houdt Bart voor de rest van de rit het hele zootje met zijn 2 armen uit het raam. De plastic zak wappert langs alle kanten en de chauffeur kijkt af en toe bezorgd naar rechts maar op wat sop na geraakt onze lunch heelhuids op het strand en moet de taxi niet gedweild worden. We installeren ons in het fijnste zand tussen de Mexicaanse families en eten het lekkere geroosterde vlees.
Huatulco is bekend om zijn baaien en stranden. Wij brengen de middag door op Playa la Entrega, fameus voor zijn koraal en snorkelmogelijkheden. Er zijn veel Mexicaanse toeristen. Ze baden massaal in het rustige water en zitten aan plastic tafeltjes in het zand te eten. Er wordt vanalles verkocht op het strand, vis, ijs, fruit en ook kleine oestertjes, vers geplukt en heel lekker!
De baai zit vol koraal en er zwemmen exotische vissen met dikke lippen. Het is een gek tafereel, het koraal ligt vlakbij het drukke strand. Door de duikbril lijkt de onderwaterwereld zo ver weg, tegelijk is er gejoel en muziek van op het strand. Strange sensation!
We blijven tot het donker wordt op het strand en moeten met een lichtje ons gerief bij elkaar zoeken. Een mojito in een strandbar en een rondje presidenten, een taco onderweg en dan rest ons nog een uur of 3 om op de bus te wachten. Zoals gewoonlijk wachten we in stijl.
Congee Pedalee 