29 november 2021, busstations
Het wordt een dag van wachten. Het eerste wachten doen we met plezier en verschilt niet veel van hoe we de vorige ochtenden doorbrachten. Wachten op de lancha, de collectieve motorboot die ons van Zacapulco terug naar het vasteland brengt. De lancha passeert ongeveer om de 2 uur. De eerste zien we passeren om 8u en laten we vrolijk voorbij varen. We zijn net wakker, niet gehaast en nog niet klaar om te vertrekken. Wel om rustig te ontbijten en naar het verhaal van señora Petrona, onze hospita, luisteren. Haar restaurant bestaat al 26 jaar, ze heeft 10 kinderen waarvan er 3 in Zacapulco wonen en de rest woont verspreid in Mexico. Met het restaurant kon ze voor elk een studie betalen. Het is een mooie kranige vrouw die als geen ander in de hangmat kan zwieren.
Om 11u is de lancha daar. De boot loopt goed vol, scholieren worden opgepikt, dorpsbewoners stappen op en af aan zanderige oevers, de stuurman koopt onderweg een paar vissen wanneer hij mannen hun netten ziet binnen halen. Ze smijten de vissen de lancha in. Wanneer we terug aan land zijn is het voor de verandering goed warm in de middagzon.
We moeten niet ver vandaag. We fietsen naar Escuinta, waar we de bus willen nemen richting Salina Cruz. De combinatie bus fiets bevalt zeer goed. Lange saaiere of te zware etappes worden als het kan met de bus afgelegd. Naar Escuinta is het 25 km vlak.
We rijden naar het ADO busstation waar we eerst horen dat de bus over 20 minuten vertrekt. Un grande bus? Si un grande bus! Waw wat een timing! We brengen alles in orde. Bagage, fietsen. Kunnen we nog iets te eten halen? Ja hoor, de bus vertrekt pas om 16u. Die van 14:30 zit vol. 16u wordt 17u. 17u wordt 19u. Gisteren is opnieuw een karavaan met 2000 vluchtelingen vertrokken uit Tapachula. Ze blokkeren de weg en niemand kan door. We vertrekken maar na een half uur rijden we een parking op met de boodschap dat de weg geblokkeerd is en we straks meer info zullen krijgen. Ondertussen stranden er nog bussen, info krijgen we niet. Het lijkt erop dat we de nacht in het busstation zullen moeten doorbrengen. En dan is er rond 23u commotie, iedereen moet onmiddellijk instappen en de bussen vertrekken allen in colonne.
Om 2u worden we in Arriaga afgezet. De stad is leeg en dood. We zien niet direct een hotel en besluiten om verder te reizen. Om 5u hebben we een volgende bus naar Juchitán. Van daaruit is het nog 45 km naar Salina Cruz.
Congee Pedalee 