Congee Pedalee

12 oktober 2021, Coba

We slapen heerlijk in de koele kamer van Don Ros. Om 6u gaat de wekker. We hebben ontbijt besteld tegen 7u. Om 7u15 komt Jorge aangezet met de vraag wat we willen eten. Huevos? Pancakes? Tortillas? We zeggen op alles ja en krijgen een reuzeontbijt voorgeschoteld. Om 8u15 zitten we in het zadel, de zon brandt al in de vroegte.

Het is een lange etappe, 90 km naar Coba. Hoe sneller we rijden hoe meer wind er in ons gezicht blaast. We vlammen vooruit, het is suuuuuuuuper heet. Stilstaan in de zon om een fotootje te nemen is geen optie, de hitte is te groot. Er wordt enkel gestopt om ons water aan te vullen en onze kaken af te koelen aan een frisse bottle.

Tegen 11u hebben we 45 km op de teller. Iedereen heeft een suikerdip en is oververhit. We ploffen neer aan een tafeltje met plastic stoeltjes, drogen ons zweet af met een handdoek en bestellen koude drankjes. De ijsblokjes wrijven we over onze wangen en voorhoofd. Zooooooo warm! Er is een klein hongertje, de kinderen bestellen nacho’s. Een bord chips denken ze maar daar komt een schotel nacho’s met kip, kaas, bonen, tomaten, avocado,… Ze zijn eerst wat ontgoocheld maar na een paar happen besluit Nanou dat dit het lekkerste is dat ze in Mexico heeft gegeten.

Na de vroege lunch slaan we af naar Coba. We komen meer tarantula’s tegen dan auto’s (echt waar). De Brachypelma epicureanum is erom bekend om in alle rust over de weg te lopen in Yucatan. Hij is ongevaarlijk maar ziet er wel wat griezelig uit.

Vlinders, vogels, vogelspinnen maar geen schaduw op deze lange stille jungleweg. Er zijn plots wolken. Hoopvol kijken we ernaar maar ze schuiven op geen enkel moment voor de zon. Die blijft snoeihard schijnen. Uitgeteld arriveren we om 15u in Coba. We hebben een hotel. Er is een douche en airco op de kamer. Het volgende uur staan we allen onder de douche en liggen op bed in de friste. Wanneer we allen bekomen zijn zetten de kinderen zich aan hun schoolwerk en Bart en ik aan een biertje.