Congee Pedalee

6-7 augustus 2021, Gent

Na 3 zorgeloze maanden in Zweden zijn de Europese grenzen daar weer. Elke grensovergang is gedoe. Wat is de nieuwe regelgeving? Mogen we binnen zonder vaccinatie? Welke test? Hoe lang op voorhand? Waar is een testcentrum? Onze vaccinatie uitnodigingen hadden we tot nu genegeerd omdat we geen 2 keer op en af wilden vliegen voor een spuit. We zouden dat in orde brengen na onze reis. Maar, spraken we af, als we een 1 shot vaccin kunnen krijgen dan doen we het wel. Wel. Zo geschiedde dus.

We kregen vorige week een e-mail van de vaccinatielijn Stad Gent om op 6 augustus 1 prik Johnson & Johnson te komen halen. Dat kwam als een aangename verrassing. 2 dagen uit onze cocon stappen, in ruil een laissez-passer voor de rest van onze reis. We boekten een vlucht vanuit Gdansk en landen op 5 augustus in de late avond in Zaventem met 2 fietszakken vol vuile was en een paar items die we uit de bagage hebben gezwierd wegens te weinig gebruikt voor de plaats die ze innemen. Billy de krokodil en de palletjes moeten eraan geloven.

We raken overal vlot door en city hoppen van Gdansk naar Amsterdam en van Amsterdam naar Brussel. Mijn vader haalt ons om 23u op nadat hij een hele omzwerving heeft gemaakt in Zaventem. Hij rijdt verkeerd, komt ergens in de rand van de luchthaven terecht en krijgt uiteindelijk een politie escorte naar de drop off zone. De combi blijft aan zijn zijde tot wij bij de auto zijn.

Op 6 augustus treinen Bart en ik naar Gent, Nanou en Ramon blijven in Beernem bij mijn ouders. Ze liggen in bad, liggen op het tapijt en eten hete bliksem, hun lievelingseten. Het voelt vreemd en tegelijk heel gewoon om naar Gent te sporen en de tram te nemen naar Flanders Expo. We krijgen onze spuit, een grote dosis Johnson & Johnson. Oef. Nu kunnen we in alle rust verder reizen. Maar eerst nog een testje om terug naar Polen te kunnen vliegen. In Gent kan dat in de apotheek bij mijn werk, easy peasy! Bart spoort verder naar Brussel om een nieuwe bagagedrager voor de Pino. Die heeft een scheurtje en wordt momenteel met spanbandjes bij elkaar gehouden.

‘s Avonds komt mijn zus met haar gezin langs. Het is een gezellige avond. Mama maakt mossels met frietjes, we eten samen, kletsen uitgebreid bij, de kinderen gaan helemaal op in hun neefje Bas en nichtje Anna. Ik krijg halverwege de aperitief een after vaccin mokerslag en kom die de rest van de avond niet meer te boven. ‘s Nachts zweet ik de ganse spuit er uit en ‘s morgens ben ik terug fit to fly.

Op 7 augustus vliegen we terug naar Polen. Het afscheid is emotioneel. Er wordt op de trein niet veel gezegd. De kinderen hebben het lastig om de vertrouwde cocon terug achter te laten. Waarom moeten we naar Polen, waarom kunnen we niet gewoon hier blijven. Dit hadden we wel verwacht. Het reizen als gezin is heel intens en heel mooi maar er is ook gemis. Vooral de kinderen missen soms hun familie en vrienden. De laatste week zagen we veel vertrouwde gezichten en dat zorgt voor melancholie.

We schepen in met een zak fris geurende kleren, een nieuwe bagagedrager en een vaccin in ons lijf. Morgen terug op de fiets! Joepie!