Congee Pedalee

1 augustus 2021, Lövhagen

We worden wakker op ons schiereilandje in Lövhagen. Er is geen haast vandaag. De zon schijnt, de zee ruist langs ons strandje. Wat een heerlijk ontwaken. We genieten allen heel erg van deze dagen onder vrienden. De kinderen zuigen hun uren samen helemaal op. Klimmen op de rotsen, voetballen, zwemmen, boeken voorlezen, door de verrekijker naar zeearenden speuren,… Ramon en Lasse praten zelfs in hun slaap met elkaar.

In de namiddag huren we zeekajaks. 2 tripples en 1 double voor een uitje over het water. We laten de tentjes staan, zetten de fietszakken binnen en wandelen naar een afgesproken plaats om de kajaks op te pikken. De meisjes gaan bij Jef, de jongens bij Bart, Linne en ik nemen de dubbele kajak. De start is moeizaam. Er staat een sterke wind en we moeten rond een schiereilandje. De zee aan de punt van het schiereiland is woelig, er zijn wilde golven, een bulderende wind en het vraagt kracht en coördinatie om de kajak rond de punt te laten varen. Het peloton valt uiteen en beleeft een spannende eerste etappe. We hergroeperen op een strandje en rusten even uit.

We peddelen tussen eilandjes en ook in een drukke vaargeul waar we opgejaagd worden door een ongeduldig jacht dat mij al toeterend de stuipen op het lijf jaagt. Maar hoe mooi alweer om te varen tussen grote stenen die als prehistorische dieren in het water liggen, meeuwen, sternen en aalscholvers rond ons hoofd. De zee wordt een pak rustiger in de inhammetjes en ook de wind is gevallen.

Na het idyllische stukje in de inhammetjes moeten we terug over het ruige puntje. Ditmaal met de wind in de rug. Het gaat vooruit en de golven brengen ons terug op ons eindpunt, ze zorgen ook voor een lichte misselijkheid bij een deel van het publiek.

En dan is het onze laatste avond op Zweedse bodem. Dat maakt een beetje weemoedig. Morgen nemen we afscheid van Zweden maar ook van Jef, Linne, Jutta en Lasse. Het laatste afscheid vieren we met een lekkere maaltijd en een mooie avond op ons strand onder Zweedse sterren.