17 juli 2021,Nörrfallsviken
Ik weet niet hoe we het gedaan hebben maar zonder enig voornemen zitten we om 10:30 in het zadel. We hebben een stevige tocht voor de boeg, 75 km in een grillig landschap. We fietsen van Nåske naar Nörrfallsviken. Het eerste deel van de dag maken we een grote bocht rond de E4, de grootste en drukste autoweg in Zweden. Daar wil je niet zijn met de fiets. We rijden over stille gravelpaden, pittig bergop en bergaf, in de zon tussen kleurige bloemen.
In Docksta houden we een lunchstop. We bakken eikes met spek langs de weg. Het is lekker. Daarna moeten we langs de E4. Er is geen andere optie. Maar wat een aangename verrassing. Er ligt een vers fietspad, het kronkelt soms een beetje naar boven maar het blijft de E4 volgen tot we eraf moeten.
Na de E4 slaan we af naar het schiereiland waar Nörrfallsviken het eindpunt is. Er is veel verkeer, en het blijft stijl op en neer gaan. De Höga Kusten hebben geen hoge bergen maar de klimmetjes zijn wel hevig. Gelukkig komen we af en toe een meer tegen om even af te koelen.
We arriveren rond 18u in Nörrfallsviken en rijden recht naar de camping. Daar staat een rij mobilhomes aan de slagboom aan te schuiven om in te checken. We rijden er voorbij en ook voorbij een rij mensen aan de receptie om in te checken. Wat een horror. We beslissen geen rij te schuiven en naar een restaurant te rijden om eerst iets te drinken en te eten. We zijn hongerig en dorstig. In het restaurant loopt alles helemaal in het honderd. Het duurt een eeuwigheid voor de kinderen hun fish & chips krijgen en Bart en ik onze roze garnalen. Na deze uitspatting rijden we terug naar de camping, checken in en zetten onze tent zo dicht mogelijk bij de zee. De camping is gigantisch en je moet voor alles bijbetalen. Maar er is wel een wasmachine en een sauna op het strand.
Congee Pedalee 