12 juli 2021, Örnsköldsvik
Vandaag hebben we een tijdslot in Paradiset, een tropisch zwemparadijs in Örnsköldsvik. We moeten er vroeg voor uit de tent. Het tijdslot vangt aan om 9u. Ons bioritme is zodanig in de war door het nachtlicht dat er niemand slaapt voor middernacht en er ook niets gebeurt voor 10u ‘s ochtends. Opstaan om 7:45 is een grote uitdaging. Alle alarmen worden gezet. We geraken er op tijd. De kinderen vinden de glijbanen geweldig. Ik vind de kleedkamers de max. Mannen en vrouwen apart in 2 grote, propere kleedruimtes met douches, kastjes, haardrogers, bankjes en een sauna. Je schoenen moet je uitdoen voor je de kleedkamer betreedt. Het is er proper en gezellig, bijna een wellness. Voor mij mag het zwembad daar stoppen. Maar niet voor de blondies. Slieren en plonzen, tot het tijdslot op is.
‘s Middags maken we plannen voor de volgende dagen aan de Höga Kusten. De regio is Unesco werelderfgoed en staat bekend om de snelle stijging van het land: bijna een meter per eeuw sinds de laatste ijstijd. Tijdens de ijstijd was dit gebied bedekt met een laag landijs van ongeveer 3000 meter dik. Het gewicht van deze ijslaag drukte de aardkorst omlaag. Toen het ijs wegsmolt, veerde de aardkorst langzaam weer uit de zee omhoog. Het land stijgt nog altijd met 8 mm per jaar.
De stijging van het land liet zijn sporen na: grote bouldervelden, ijswatermorenes, grotten, baaien die ooit werden afgesneden van zee en omhoog getild werden tot bergmeren en tal van archeologische vindplaatsen.
Dit vind ik het leukste aan onze reis. Met de fiets op een bijzondere plek komen en exploreren wat er kan. Met de fiets, de boot, de rugzak. Het is een enorme vrijheid.
‘s Avonds gooien we nog een entrecote op het vuur en spelen een matchke netbal. Het is spannend. De mannen winnen nipt maar Nanou en ik bereiden onze revanche voor.
Congee Pedalee 