Congee Pedalee

20-21 juni 2021, Töfsingdalen

We gaan 2 dagen de bergen in. We hadden eerst 3 dagen gepland maar de weerkaart doet ons toch anders beslissen. Dag 3 wordt het 7 graden, gaat het regenen en is er veel wind. Dag 1 en 2 zijn te doen. Droog en een graad of 12. Het plan is een rondje naar Töfsingdalen Nationaal Park. Töfsingdalen is het minst toegankelijke en minst bezochte nationaal park van Zweden. Er lopen geen wegen naartoe. Je geraakt er met de helikopter of te voet. Vanaf Grövelsjön is het 12 kilometer lopen naar de grens van het park. In het park zijn geen wandelpaden. Er loopt wel een pad langs het eigenlijke park en daar gaan wij heen.

20 juni 2021

Met 2 op de camping geleende rugzakken, een vracht trekmaaltijden, tent, slaapgerief, een pak muesli en oploscappuccino stappen we richting Jakobshöjden, onze eerste en enige piek. Het pad is nat en onze bergbottines staan thuis. Het is links en rechts springen op stenen en struikjes om niet gesopt te worden. Boven op Jakobshöjden is het frisjes en ook een beetje mistig.

Over de top wacht een stille woestenij. Een kaal uitgestrekt landschap in duizend tinten groen en bruin. Nat en desolaat.

We wandelen kilometers in deze uitgestrekte leegte en houden halt bij een eenzame hut. In de hut staat een goeie kachel en er hangt een kastje met een emergency kit. Verband, thee, dextro energy, choco melk maar ook tampons en nicorette kauwgum. Die Zweden zijn akelig voorzienend…

We nemen onze tijd in de hut. We steken de kachel aan, eten vieze Goulash uit een zakje, drinken cappuccino uit een zakje, weinig koffie veel schuim en vallen bijna in slaap aan de heerlijk warme kachel. Na de uitgebreide stop wandelen we verder naar het park.

Het pad daalt langzaam af naar het dal. De bomen laten zich weer zien en het landschap neemt fellere kleuren aan. Door het dal stroomt de rivier als een vruchtbare ader, errond kleurt alles groen.

We komen terug tussen de bomen en wandelen langs de rivier naar een kampeerplekje. Het is er prachtig, oude bomen, boulders en veel water. We maken een vuurtje, zetten de tent op, eten nog eens uit een zakje en liggen al vroeg in onze tent. ‘s Nachts drasht het. Maar wat een mooie stille plek.

21 juni 2021

We slapen allen heerlijk in de tent. De ochtend brengt regen, zon, mist, … het kan alle kanten op in dit wispelturige gebied. Na een stevig ontbijt van muesli en bergwater met chocopoeder gaan we op pad.

We trekken nog een paar kilometer langs de rivier en vergapen ons aan dit oerbos met oude en dode bomen, snelle riviertjes, rotsblokken en felgele mossen. Het is er prachtig.

We komen enkele wandelaars tegen en vliegvissers. Op een kampeerplek staan verschillende tentjes van de vliegvissers. In een hut zit een oudere man aan een vuurtje met een paar flessen drank naast hem. Bart vraagt of hij dat allemaal naar hier heeft gedragen. Neen hoor, ze zijn met 4 vrienden gekomen en laten zich afzetten met de helikopter een paar kilometer verder. Ze blijven een week en komen hier al 40 jaar. Hun potten en pannen verstoppen ze onder de rotsen voor het volgende jaar. Handig toch!

En dan verlaten we de bosjes en wandelen terug naar de kale hoogvlakte richting Grövelsjön.

De leegte staat in schril contrast met de weelderigheid van daarnet. Hier groeit bijna niets, enkel wat lage struiken, mossen en gras. We treffen een kleine kudde rendieren op ons pad.

Voor de laatste kilometers krijgen we nog een zonnetje te zien en een mooi zicht op de fjälls rondom. We zijn verrast door deze bergen. Het landschap is open en de bergen toegankelijk. Tegelijk oogt het buitenaards en ongerept.

Rond 16:30 landen we op onze camping. We zijn allen redelijk murw.