Congee Pedalee

31 mei – 2 juni 2021, Budalen

Een huisje in een bos. Niets dan bomen, vogels, een zonnetje en de wind die door de bomen blaast. We logeren in een klein wit huisje op een typisch Zweeds erf: een woonhuis, een barn en een gigantische tuin met bomen, rotsen, bloemen, en overal hoekjes met een tafeltje, een bankje, een kotje, een lampje… Op ons erf staat ook een sauna. Het is het enige huis in de straat, de Stefanstrasse. De bewoners, Silvia en Stefan zijn Duitsers die 16 jaar geleden naar Zweden verhuisden. Ze hebben er geen spijt van.

We komen helemaal tot rust. Lezen, stretchen, UNO marathons spelen, kannen koffie drinken en veel eten. Nanou bakt elke dag wafels en op de warmste dag van het jaar eten we fondue. Bart en ik testen de sauna uit terwijl de kinderen naar Grease kijken, de enige download op de iPad die nog niet verlopen is. Bij het afkoelen op het terras zijn we dampende filets voor de muggen. Opgieten met citroenolie helpt niet echt. Ze komen massaal aangezwermd.

Op 10 minuutjes fietsen ligt er een meer met een strandje. Er liggen ook 2 kano’s die we mogen gebruiken. 1 dag doen we een grotere tocht. We peddelen vanop het eerste meer naar een strandje en dan met de kano’s op de schouders via een padje naar een groter meer. Het grote meer ligt vol eilandjes met strand en zwemgelegenheid. Het is er stil, uitgestrekt en mooi. De kinderen springen van de rotsen, Bart ook en ik probeer niet de hele tijd te zeggen dat ze niet te ver mogen zwemmen.

Wanneer er een wind opsteekt peddelen we terug. Bart en Nanou ontwaren een parelduiker. Ramon en ik zijn te druk in de weer met het niet laten afdrijven van de kano in de wind. Zwoegen! De volgende dag ben ik toch te stijf voor een rustdag.

De andere dagen gebruiken we de kano’s om een schoon eilandje te zoeken met goede lig- en springrotsen. Het is er bijna buitenaards. Stil water met daarrond niets dan dense bossen.

Ramon trapt ook bijna op een slang. Een adder die zijn zonnebad nam op een grote warme steen.