Kråkeryd naturstop

13 mei 2021

Voor de tweede dag op rij is het heet in de tent ‘s ochtends. Wat een plezier! De zon schijnt! Wel hangt er een grote mistbank over de camping en het Vättern meer. Het meer krijgt hier van alles de schuld. Te koud? Het Vättern meer. Mist? Het Vättern meer. Wind? Het meer… We rijden onze eerste kilometers in de mist maar wel met een zon die haar best doet. En dan plots, lost de mist boven ons op en hangt ze nog in dunne sliertjes over de velden. Links van ons ligt het meer nog altijd in de dikke mist, maar wij rijden in een zalige zon en spelen truitjes en sjaal uit! Behalve Ramon, die zweert bij een thermisch truitje en een dikke fleece.

Het is vandaag een heel mooie rit. We fietsen een 20-tal kilometer door een landschap dat helemaal uit de Bolderburen van Astrid Lindgren lijkt te komen. Kleine glooiende boerenwegels met mooie grote houten boerderijen, donkerrood geverfd, met schilderachtige tuinen, groen gras, bloesems en gele paardenbloemenvelden.

Voor de rest van de dag gaat het langs het Vättern meer dat blinkt in de zon. Het is een mooie rit. Het is Hemelvaartsdag, we komen veel volk tegen op de fiets. Er wordt heel wat af gehaihaid.

En dan moet het mooiste nog komen. Op de kaart vinden we een parkinkje naast een natuurreservaat, Kråkeryd. Er staat geen bordje dat er niet gekampeerd mag worden, dus mag het. De parking is plat. En er is een toilet. En een picknick bankje. En Bart kookt een heerlijk maaltje.

Aan onze tent begint een wandelpad. Het loopt naar het meer door een mooi naar bloesems geurend bos. Op het pad schiet een slang weg voor mijn voeten. Brrrrrr. Het is een Hasselsnok, gelukkig geen gevaarlijk exemplaar. Aan het meer is het uitzicht prachtig. Het wateroppervlak is stil en uitgestrekt. Het lijkt een zuiderse baai.