Dippen in het meer

8 mei 2021

We ontwaken in ons bosbed met fluitende vogeltjes, een wolkje en een zonnetje. Het was fris vannacht. De nachttemperatuur van 5 graden hield geen rekening met de kilte die uit de grond naar boven komt. Het bos is ook een beetje zompig. Morgen toch de liner weer gebruiken – de kinderen noemen het mama haar sok.

Ons gerief ligt overal en moet ook terug de beek overgeslingerd worden. Het duurt even voor alles terug op zijn plek zit en de zakken op de fietsen zitten. Ondertussen verslepen de kinders grote dode takken en doen er karatekicks tegen.

We rijden wat meer landinwaarts vandaag, de hogere temperaturen en de minder dichte bevolking tegemoet. Al is dat in Zweden relatief…

Een nieuw land betekent ook een andere supermarkt. In Zweden bestaat onze lunch uit polarbröd, een plat wrap-achtig brood dat de kinderen zeer lekker vinden. Het smaakt naar niets maar je kan het goed in de fietszak proppen.

We eten kaas met gerookt rendier uit een tube. Zeer lekker, Ramon vindt het naar oma’s macaroni smaken

En brunost of course, een soort bruine geitenkaas uit Noorwegen dat caramellig smaakt. Bart en ik zijn daar nogal zot van.

De rit gaat vlot. Het gaat vooral door naaldbossen, een meer van 18 km lang, naaldbossen en af en toe een schoon bospaadje.

We pauzeren met een bijtank koffie onderweg, de kinderen eten een ijsje. In de zon.

En dan wordt het tijd om een kampeerplaats te zoeken. Op de kaart liggen meertjes links en rechts van onze weg. We kiezen voor links en dankzij de instructies van een oudere dame op ons pad, die alles 5 keer herhaalt, komen we uit op een prachtig plekje aan het meer.

Het is een magische avond. We dippen in het water en warmen op aan een vuurtje. Ramon sleurt stokken aan voor het vuur, Nanou zit in de finale van haar boek en zit bijna in het vuur te lezen. Haar haar zit vol as als ze in de tent kruipt… Maar waw wat een zalige plek!