Congee Pedalee

16 september 2021, Štrbské Pleso

Vandaag trekken we de bergen in. Het is een uitdaging om een dagwandeling uit te stippelen die niet al te ver is maar je toch het hooggebergte in voert. We vinden er eentje vanuit Štrbské Pleso. Het dorp ligt hoger dan de rest, op 1346 meter, wat de bergen al wat dichterbij brengt. We willen een rondje maken tussen de reuzen waarbij we op 2342 meter een kammetje oversteken.

We houden van het vroege uur. Bart heeft een app (move it) die zegt dat we om 7:12 een treintje hebben naar Štrbské Pleso. Dat doet efkes pijn, ook letterlijk, onze bovenbenen zijn afgrijselijk stijf van het klimmen en dalen. Maar het team staat om 7:01 klaar om naar het station te snelwandelen (auw, auw, auw). Om 7:07 staan we aan het station en zien ons treintje net wegrijden. We hebben de trein gemist die helemaal niet om 7:12 gaat maar om 7:06. Aaaargh. Deleten die move app! De volgende trein gaat om 8:24. We proberen alternatieven te vinden. De bus? Nope. Taxi? Nope. Dus wachten we maar en drinken een koffietje aan het schattige station.

De tocht start aan het meer in Štrbské Pleso en voert al snel een mooi bos in. Kabbelend watertje in de buurt en zicht op het gebergte. Dik in orde. Het weer blijkt ook minder dramatisch dan wat op de weerapp werd voorspeld. Er is hoge bewolking maar de zichtbaarheid is 100%.

Na een paar kilometer in het bos is het gedaan met de bomen en gaan we naast een waterval omhoog. Een klein stukje stijl klimmen, er hangen kettingen om je vast te houden aan een stuk dat net boven de waterval loopt.

Boven aan de waterval komen we in een kom, met nieuwe toppen, een berg die Satan heet, een groot knalhelder meer en een bergrivier die tussen en onder de stenen het meer in loopt. Nanou is in de ban van Satan.

We wandelen de kom door langs een stenen pad en klimmen omhoog naar een volgende kom. Het is er ruig met scherpe toppen en stijle wanden.

Een lunchke aan het meer en dan volgt het koningenstuk van de dag. De klim over de kam. Het pad gaat loodrecht omhoog en vraagt klauterwerk. Aan het eind is er een klimstukje over de smalle kam. Het is prachtig maar ook een beetje eng. De passage heet het zadel (Bystré Sedlo) en dat is het ook, het is zo smal dat je met je benen open op de kam kan zitten. Maar wat een uitzicht.

Na de kam gaat het via een stenen pad rustig naar beneden. Nanou en Ramon lopen gezwind voorop, onder de indruk van wat ze net hebben gedaan. Ze zijn trots en hun getater weerklinkt in de ganse bergkom.

De weg uit het gebergte terug naar de bewoonde wereld loopt door een bos met lage dichte sparrenstruiken. Het pad is smal en het groen dens met bloemen en herfstgekleurde bessenstruiken.

De laatste kilometers naar Štrbské Pleso gaan door bos en een breed skipad. In het dorp vinden we het treintje dat ons terug naar Tatranska Lomnika voert. Wanneer we op de trein zitten begint het te drashen. Perfecte timing.