Congee Pedalee

over fietsen, reizen en bijzondere ontmoetingen

15 oktober 2021, Valladolid

Een rustige dag vandaag. In de voormiddag wordt er wat gechild en schoolwerk gemaakt op het terras van de hostel. Bart en Nanou verdiepen zich in de negenproef, Ramon in een paar woordpaketten en ik ga cash zoeken in de stad. Waar we in Europa alles met de kaart betaalden, gaat alles hier cash. Er staan rijen mensen aan de banken maar uit de ATM’s komen er weinig peso’s. Na 7 machines en veel rij schuiven keer ik terug met 4.000 peso’s, een 220€.

Na de lunch gaan we naar een cenote 5 km buiten Valladolid. Tijdens de rit krijgen we een buitje en schuilen onder een boom. Nat worden geeft niet, het is warm en niets wordt hier toch ooit volledig droog. De lucht is zwaar, zoet en vochtig en zo ook onze kleren. Google maps stuurt ons langs een smal aardeweggetje langs de vuilnisbelt van Valladolid. Daar krioelt het van de zwarte gieren. Ze zitten in de bomen en op de vuilnisbelt en drogen hun vleugels in de zon.

En dan is het cenote tijd. Cenote Osman is een vrij druk geval. Wanneer we de parking oprijden zien we verschillende tourbusjes staan en veel volk rondlopen. Er is een zwembad, een restaurant en er zijn heel veel regels. Je mag nergens eten of drinken, consumptie in het dure restaurant is verplicht. Gelukkig is de cenote zelf een pareltje, een open grot waardoor er natuurlijk licht op het heldere water valt, boomwortels die als watervallen langs de randen hangen, veel planten en zelfs paddestoelen. Er is ook een touw waar je aan kan slingeren in het water.

Het slingeren vinden we het tofst. Nanou krijgt 3 keer onder haar vijs van de norse redder. De eerste keer omdat ze per ongeluk terug slingert en vergeet te lossen, de tweede keer omdat ze achterwaarts slingert en de derde keer is Bart medeplichtig. Hij trok haar wat hoger voor maximaal slingereffect.

We blijven een paar uur in de grot dobberen, slingeren en naar mensen kijken. Er wordt serieus aan Instagram gedaan in de cenote wat soms voor grappige taferelen zorgt. Wanneer het begint te regenen gaan veel mensen weg en is het er bijna leeg. We slingeren en slingeren en eten stiekem nootjes tegen de honger. Nanou wil geen risico nemen en eet nootjes in de kleedhokjes. Genoeg onder de vijs gehad.

We rijden terug in de regen en door diepe warme plassen.

2 gedachtes over “Cenote Osman

  1. Fien De Geyter schreef:

    Ma whaw zeg!! Allez ze, het meest plichtbewuste kind ter wereld krijgt tegen haar tanden. Dat schaapke!

    Like

  2. Els schreef:

    Haha. Ik zou ook mijn nootjes in de kleedkamer opeten. Go, Nanou!

    Like

Plaats een reactie